"" BURAYA ONUN ADINI YAZ

Kimin mi?

Hani o, seni en çok üzenin, en kızdıranın adını

Sevgilin belki

Belki de annen-baban

Ya da kardeşin, komşun, en iyi arkadaşın

Artık, seni inciten ve de "kıymetlin" her kimse, işte onun

Yaz adını buraya; " " ve ekle;

" " Öldü! Yok artık!

Ne bir daha bu eve gelecek, ne telefon edecek, ne de bir daha karşılaşacağım onunla!

Artık " " Yok! Öldü O Hiç olmayacak bir daha

Bundan sonra, aranızda geçen olayları düşün

Hani seni çok inciten, üzen-kızdıran ve "Asla!" dedirten her yaşanmışlığı

Gör bak, nasıl bomboş ve anlamsız gelecek

Ölümün değdiği her şey nasıl silikleşecek, nasıl artık fonda kalacak hayat!

Aniden değişecek paradigmalar!

"Neden?" diyeceksin"Neden kırdım ki onu?" "Şu üç günlük dünyada değer miydi?"

Ve Tarifsiz sızlayacak yüreğin

İşte bak dünya bir an! Bir varmış, bir yokmuş

Giden asla geri gelmiyor ve insan "keşke" diye bir ömür boyu yürek sızılarıyla kalıyor sonra

Böyledir ölümAnsızın gelir ve keskin bir bıçak gibi ayırıverir dünyaları

Ve bizler, hep "ölecek yaşlarda" olduğumuz gerçeğini bile bile, görmezden gelir, hiç ölmeyecek gibi yaşarız

Oysa geçen her saniye haykırır bize; "Ölüm var heyy!"

Bir ebemkuşağıdır ölüm

Her giden hep "sırma saçlı-badem gözlüdür" ya hani


" " Öldü diyerek işte, şimdi değiştir paradigmaları!

Ve en bâdem gözlüne sımsıkı sarıl! Bırakma sakın!

Bak, tik-taklıyor zaman; "Ölüm var heyy!"

İşte bu, "Ölmeden önce ölmek" yani Olmak sırrındandır

Ve bundandır "Her vakit ölümü hatırlayın!"diye emredilmesi

Sırra eren, hiç "keşke" demeyecek

Ve

Nasıl hayattayken öldürüp de gayrımızı, sıfırlıyorsak ona karşı içimizi, aklımızı-yüreğimizi

Nefsimize de böyle yapmalı!Sıfırlamalı dâim

Sınır dışı tüm arzu ve dayatmalarını, ölüm silgisiyle silivermeli


Ölmeden Ölmeli!

Ölmüş olan, hiç dünyaya tapar mı? "Şunu, şunu da isterim" der mi?

Ölmüş olan, yalan-kötü söz söyler mi?

Ölmüş olan, haset-zulüm eder mi hiç?

Ölmüş olan, benlik davası güder, kin tutar mı?

Ölmüş olan, incinir mi?

Ölmüş olan, İncitir mi hiç?

?